Emirdağ Yüreğilden
Fadime ebem
Döktürür de
İşlerdi muhabbeti
Keyifle dinlerdim
Haçalı, mıstığın aşayı
Tarlada bahçede çapada
Yemek bulaşık çamaşır
koyun,inek mal,maşat,
Doğur bir kaç oğul
Vay vay köylü anam
Şehirde oldun hanım ana
Döktüğüm dillerden
yol yapsaydım
ulaşırdım uzaya
Attığım ilmeklerle
köprü kursaydım
Geçerdim tüm okyanusları
Dilin rüzgardır
Eser çalı kalabalığına
Yüreğin poyrazdır
Mevsimler soldurdun
Bilemedin mehtabı
Göğün canan yüzünü
Kaç fasıl inledi
yer dağ taş
Kaç yürek gömüldü
sızlanırken toprak
Aklımı tutup
içime kapandım
Uzak, uzaklarda
Aradığım sensin aslında
Ne işim var bilmiyorum
Şu kalabalıklaştırdığım
sokaklarda
Ara ara kayboluyorum
Gidersen bizim dağlara
Dur eşlik edeyim sana
Gidelim Bingöl yaylalarına
Tenhadır şimdi oralar
Soğuktur sular
İçelim kana kana
Kederlidir dağların
Ağacın taşın yaralı
Başında hep inilti dert
İşin gücün sıla,hasret
Göz yaşın bitmez
Yine de koynunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!