Yağ bereketinle
Ninnilerle serinlet yüreğimi
Kederler aksın gitsin selle
Süzülsün arzular toprağa
İzin hatıra kalsın penceremde
Yağ usulca saçlarıma
Akşamları yorgun
geceleri firarım
Sabah askıda kalır yüzüm
sıcak çayla kendime gelirim
Işığım çiçeklerden
Gözlerim gelincikle menekşede
Sana baktım
Günün kör ufkundan
Alamadım gözlerimi
Daldım gittim
dünün ardından
Dertler üşüştü
Eteklerinde barındık
Hep kolladın sardın bizi
Şefkatliydi kucağın
Sevmeyi senden öğrendik
Göbek adımızı sen koydun
Adını sanını verdin
Nasıl buruldum bilsen
Şu efkarıyla geçen
eşlik ettiğim düne
Yok özden manası
Yalanmış zaten
Özlem duyulur mu,
Giden ben miyim
Ayaklarım tepemde
Kimdir beni yürüten
Hançerle dürten
Gözlerim çakıldı
Kafam boş
Başımda dert katar katar
Sevdam koynumda yatar
Gözlerim yoruldu bakmaktan
Yüreğim durmaz çağlar
Yağmur yağsın gönlümce
Bir sepişimlik ince ince
Sen de olsan içinde
Kederim dönerdi sevince
Varsın tutulsundu dilim
Kurulmuştu duvar üstüne
Tespihi fır dönüyordu elinde
Öfkesi koruma çevresinde
Canını yakmıştı öğrencimin
Sordum hayrola genç niye
Çalımla girdi söze
Kışı bahara yazdım
Dumanı sineye sardım
Armasını dağlara kazıdım
Soludum soludum yürüdüm
İsyanımı saldım yollara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!