Ümit Atayman Şiirleri - Şair Ümit Atayman

bir darbe daha aldım artık vız gelir
benim çoktan yakıldı gemilerim
ayrı yollara gidiyorken trenim
devrilip de vagonları kaldı küller içinde
yitirmedim sevdanı hala güller içinde

gözlerini sevdiğimde
onbeşindeydim
sokağından çaldım seni
anılarım duruyor

zaman çabuk geçti

ne zaman bitecek hasret söylesene Sultanım
göremedikçe seni rüyalarım ağlıyor
kıvrılmışım bir köşeye elimde resimlerin
gözlerim resimlere öyle bomboş bakıyor

kış geçince gelirim dedin

sevdim seni nedense hiç karşılık görmedim
o yemyeşil gözlerini hep sineme işledim
gülmedim durmadan acılara eklendim
bu akşam yine ben hasrete kilitlendim

yapma güzel bırak şu nazı

sevda yanlış adres verdi galiba
arıyorum seni bulamıyorum
köşe başında dedi evi
mavi boyalı
yokuşundan bir türlü çıkamıyorum

bir gün bir grup girdi Mor Peçete meyhanesinden içeri
türküler istediler, güzel içtiler
ışıkları azaltıp şiirler söylediler
kim söyledi bilmem ama şiir söylemem için beni sahneye davet ettiler
ve lütfen bu zamana kadar hiç yazmadığınız
şu anda içinizden gelen bir şeyler olsun dediler

Gözlerime bakma artık
parıltısı çoktan söndü
zorlu geçti yaşantım
hep ağladı
hiç gülmedi

bahara çıkmam gül yeniden açarken
bu yürek bu yükü kaldırmaz artık
sinemde yalnızlık yuva yaparken
yüreğim acıya katlanmaz artık

öylesine geçti kuşlar kanat çırparak

nasıl da yalanmış o verdiğin sözlerin
sen de vefasız çıktın
görmüyor musun
hasretin dikenleri batarken yüreğine
anılar yakacak
bilmiyor musun

dağlarıma karlar düşer bazen böyle uzakta
çok narindir o sevda bir ayağı tuzakta
o sevdaya biz de şiir yazak da
şiir nasıl olurmuş görüversin güzelim

ellerim saçlarında işte orda sevda var