Umarsızlığın Simgesi Şiiri - Kasım Kobakçı

Umarsızlığın simgesi,
Yaz günlerinin,
Tenhalıkla dolu kafa,
Suyun akışkanlığı.

Burnumun ucunda bir sigara kokusu,
Hafif bir hanımeli kokusu bu,
Doldurur kalbimi açık penceremden.

Bir hafiflik var havada,
Berbat durumdayım ben de,
Sallanıyorum oraya buraya.

Hoşuna gitsin ya da gitmesin,
Yaprak yaprak sıralarken papatyaları,
Bakmazdım yüzüne asla.

Kalbin nasıl titrer, nasıl görünür yüzün?
Korkak, ne olacak.

Çığlık atardı ateşböcekleri,
Rahatsız ederdi beni ilgisizlik,
O yaz gecelerinde.

Bir sonbahardı sanırım,
Bir kuş gibi yüreğim,
Çalışırken kafesten kaçmaya,
Ağlara takıldım.

Gülmüyor artık gözlerim,
Okşamıyor seni ellerim,
Kızma sevgilim...

Yok artık yaza olan kayıtsızlığım,
Karda mahsur kalmışım.