Ülker Ercihan Şiirleri - Şair Ülker Ercihan

yandan çarklı bir can demi
ufukta hüzzam güneş
alengirli mehtap sohpeti
sefasız akşam gülleri...

adımın tam orta yerinde

eliftim
üstünüm
esirim
ötürüm
olmadı

kaç harf eklesem de kifayet etmez artık
yırtılır hançereden çıkarken ah amansız...

tarçın kokulu ellerinle tut ellerimi,
ellerinde eskitme çiçeklerden solgun bir zaman
ah zayıf omuzlarından geçti anladım artık

benden önce söylenmiş bütün sözler
turkuvaz...
tablette kokluyorum ateşte yanıp
yekzeban kaylule dalmış karanfili
ne varsa hanuman pamuk ipliğinde revan
yiten kirmene dolanmış pervane alın yazısı...

kendime bakar gibi bakıyorum
diyorum tamam
kaşı gözü boyasız yarım selvi ağaçlar
eğmiş dallarını...
gülüyor yaprak yaprak
saksıdaki menekşe...

bir kuş gelmiş
konmuş daha hamur olmamış
kağıt olmamış
dalın ucuna...

seviyorum öyle büyük büyük

yanyana geçemezdik
omuz omuza
sıralı dağları
del
dik
kafalı

her su yatağını bulur
yanlış
her su yolunu yatağı beller
doğru...

bağışla beni iki gözüm
mutlak bir yalnızlıktı beni sana ihbar eden
binlerce yıldır sancıyla çekilmiş
nesepsiz bir gebelikti
emzikten düşmüş narayla doğan...

elaleme seyir olmuş yıldız
kayama...

inme yemiş akşamın alacasında dal
sallanama...