Ulaş Bozdemir Şiirleri - Şair Ulaş Bozdemir

yıldızsız gecede bir seni andım
bir seni düşündüm
bir de kendimi
yeni doğan şafakta bir seni gördüm
birde tükenmeyen aşkını
içim üşüdü kalbim dondu

İnanmak artık zor geliyor
Yüzyıllardır var olan
Sevgilere,aşklara
Kirletilen sevgi mi
Yoksa onu kullanan ruh mu
Beden mi insan mı

Benim aşkım bir yangındır
Sadece sana olan
Bir dalgadır hiç durmayan
Bir rüzgardır delice esen
İlkbahargibidir benim aşkım
Hayat veren

Ben böyle değildim dostum
Sevdim de oldum
Vuruldum da düştüm
Sırtlandım gam yükümü
Çıktım bir meçhul yola
Ben böyle değildim dostum

Gözlerim dolar bazı bazı
Bir an seni ararım
Dolu dolu yüreğim
Hatıralar canlanır gözümde
Elimi uzatıyorum yoksun
Seni görüyorum rüyalarımda

Süzülsede gözlerimden damlalar
Söylemem bilmesin sevdam
Kanasada oluk oluk yaram
Sormam duymasın sevdam

Bir gemi kalkar bu limandan
İçi sevda yüklü
Çıkmış hırçın okyanusun üstüne
Yelken açmış sevda kıyılarına
Sevdalılara gidiyor
Bir gemi kalkar bu limandan

Duyabiliyor musun sevgilim
Ağaçların arasından
Rüzgarın fısıldayarak
Sana anlatmaya çalıştığı sevgimi
Duyabiliyor musun bir tanem
Gül bahçesindeki bülbülün haykırışını

Aşk senin bildiğin gibi değil
Aşk,zamansız esen rüzgar gibidir
Denizdeki dalgaların zamansız sahile vurması gibi
Sonbaharda sararıp solan yapragın
Bilinmeyen bir anda düşmesi gibidir
İnsanın içine işleyen hasret,özlem gibidir

savruldum hasret rüzgarında
ezik bir sevda bıraktın bende
nameler döküldü dilimden
sensizliği sana anlattım
inadına sevdim sevmesende
zamansız koptun benden