Dalgalar sert,rüzgar delice
Savrulurum o kıyıda bu kıyıya
Hayatım bir roman
Kahramansız sona yetişmeye çalışan
Olayları belirsiz
İmla kuralları olmayan
kalbimin en derin köşesinde
gizlice sevdanla beslediğim
bir gülsün içimde
asla solmayacak
ben sana mecburum
çiçeğin ağaca
Gözlerim artık görmüyor
Hayatın acı sayfalarını
Hüzünlerimi sandığa kaldırdım
Okyanusların acı sahillerine gömdüm
Yepyeni bir başlangıç
Daha umut dolu bir hayat
ben bugüne kadar yaşamamışım meğer
ya da yaşamın tadını alamamışım.
insanı insan yapan,hayata bağlayan
o eşsiz dunyaya dalmamışım meğer
şuan göz kapaklarım ağırlaşıyor
içim titriyor.
Asla anlamayacaksın sevdamı
Hala doluyor gözlerim
Hala geçen güzel günler hayalimde
Kaç yıl geçti kaç zamandır yoksun bilmem
Fakat hala doluyor gözlerim
Hala aynı hayallerde tutuklu kalan
Bir kırık düş içinde bedenim
Farkına vardığım sevdalar
Ellerimin arasından süzülmekte
Cebimde son kalan üç yüz bin
Babadan kalma tahta tesbihim
Elimde fotoğrafın
yalnızlığın resmini çizdim yokluğunda
mahkum oldum acılara
akan gözyaşları sildim buğulu camlardan
sürgün ayrılıklara veda ettim
tutuklu kaldım yokluğuna
ismini yazdım boş gördüğüm sayfalara
layık değilim gülüm ben
senin sevgine aşkına
ben içki kadehleri arasında
ben kaldırım kenarında
senin sevgine layık değilim
şimdi gidiyorum
Bir vedanın hatırası olsun
Hasretimin gözyaşları
Avuç avuç içesin doymayasın
Bu acı sevdadan kırıntılar kalsın
Yaşanan ne varsa güzele dair
Unutmayasın unutamayasın
Şimdi sen gittin ya benden
Hani bitti diyorsun ya canım
Belki saat olmadı hasretine
Her nefeste senle doluyorum
Gözlerinin o canım pırıltısı
Her daim gözlerimin önünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!