çirkin yalnızlıkların
sabaha çıkma vaktinde
en büyük,
en acımasız ışığındaydı ay
çünkü dolunay vaktiydi…
kahrolası yalnızlıklarda
bir de dolunay gelir
ve tam sevdaya el pençe duracakken ben
hoyrat yüreğim
aşk kapıyı çalar...
aşk, sen ne kadar ukalasın
çıkmaz şair sokaklarında tanıdım seni
bakılamaz gözlerde
bir anlaşılmaz gecenin devamsızlıklarında
aşk, ukalaydı…
kocaman kız babası bir adamın
onursuz sevdalara yazılmasını bekleme benden
ukala aşklar yaşarım da
yüreğimin kanını içerim de
ezdirmem dolunaya ben beni…
aşk,
niye bu kadar ukalasın
karşındakini tanımak yerine
tanımayan duyumlara yorarsın
bak sabah olacak bu hoyrat ukalalık silinecek güneşle…
çalma kapımı
böyle olacaksan
sil beni belleğinden
ben sabaha şiire gebeyim
sense ukala AŞK…
aşk ukalalıktır
çünkü önce o vardır
önce canan
sonra vurulursun
canından…
-------can vurulur canan renginde
---------ukala bir aşk başlar
--Aşk sen neden bu kadar ukalasın…
Erdal İrfan -- Kral Sergin
Beşiktaş 05.12.2006... 04.20
Kayıt Tarihi : 5.12.2006 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler bu duygulari tatmamiza vesile oldugunuz icin.
Saygilar......Türkan DİNÇER
Erdal bey güzeldi,yüreğinize sağlık.Geceler ilham için birebir.
TÜM YORUMLAR (2)