Uğur Balcıoğlu Şiirleri - Şair Uğur Balc ...

gelirken
mavi iki bin bir al bana
kısa

sesin yine
sular altında bıraksın istanbul'u

yine düşüyor ipek mendil
bir yeşildir
sızıyor yine
güneşin
dudağının
kenarından

Robenson’unkine benzer bir yalnızlık değil
benimkisi

ben üç tarafı sularla çevrili
yetmiş milyonluk bir yarımadanın
iki anakaranın tam ortasında

ben gurbete giderdim
telefon direkleri
ağaçlar
sıra sıra dağlar bizim eve giderdi.
ben gurbete giderdim

ben ne zaman
çıkacak olsam böyle
yollara yollara
uzaklarda yuvası bozulur bir kuşun
kar yağar Evir'e
dökülür bacımın kınalı saçları

bu evler
kızları ellerinden alınmış
taş basmaya dururlar çalı diplerinde
elleri kıl çuval olur birinin
biri eteklerini döver

bir rüzgar esiyor
bir rüzgar çocukluğumun
babamı beklediğim kızıl akşamlarından

eve gidip uyumak istiyorum
duyar duymaz ayak seslerini

sen uyuyunca
başka bir evrende karşılığı var her şeyin
suyun karşılığı var
toprağın taşın
başka bir şey bu sevgilim
bulutlar üstü bir şey

eliyle koymuş gibi söktü biri yerinden
söktü neyim varsa söylenecek yarınlara kilitli

ki
biz utancıydık zamanın
ve tüm dönencelerin alnında

gitmişsin
yıllar geçmiş aradan
yuvan vardır şimdi
çoluk çocuğun.
eşin vardır
görsem utanırım