Anam bağlar yazmasını alından
Yağız atın sesi gelir Nalından
Bir yaprak koptu Gönül dalından
Bir vedasız gidişine darıldım
bu gece sensiz karanlık sessiz
geçtim geçmişten ben
ölüm sensizlik
yürüdüm iskelesiz kumsalda
ruh bedensiz can sensiz
doğmasın güneş sabaha
çoktan kelepcelediler elleri çoktan
çoktan yandı bu şehir içinde
yanmayan kim var yar
sana bırakmadılar bu şehri
zalim galata bankerleri
son günlerde fazla alıngan olmuşsun...
ey gönül
sadece bunu söyleyebilirim...
herşey biter birgün..
nedir var olmak bir soluk kadar değerli
ışığına üflenmek üzere olan bir mum gibi aciz
ne zaman yalnız kalırsan gözlerini tavana dikip ve sakın duvarlarla konuşma.
hemen bir ayna bul masanın üstüne koy ve karşınana otur orda sana bakan gözlerin içine iyi bak kaybettiğin umudu bulacaksın.
bakmakla görmek arasındaki farkı bulalbilirsen tabi ki
bulamassanda üzülme
daha o gözler ne umutla baktıracak seni hayata..
yanlızlığını kapatacak seninle beraber karanlığa..
kaç gece uyumadım. senlizilikte
ve bu gece uyumayacağım, sen mutlu ol diye.
sokaklarda dolaşacağım sabaha kadar...seninle
konuşacağım...yine üzerime ayrılık doğacak.
her gün doğduğu gibi...
Dinle...
Yorma kendini oluruna bırak zaman alıp götürecektir herşeyi
Çırpınmak nafile yazılmış olan kader'de '
Oysa kaderi değiştirmek yalnızca kudret sahibinin elinde.....
bir çembere benzer hayat
bir şamar ve bir
çığlıkla düşeriz ortasına
zaman ilerledikce bulursun yarı çapını
asıl tuhaf olan cemberi tamamlayıp ta
başladığın noktaya ulaşınca anlarsın gerceği
Hayır! “ hayır çok kalabalık değildim
Benden gittiğinde sende önce de yalnızdım
Senden sonra da yalnızım yine
Çapasının tutunamadığı bir geminin ilk limanı değilsin
Sen son limanımsın öyle kalacaksın
Liman da kalanları vurmaz yalnızlık
dostlar beni tek tek,
bırakıp gittiler.
öyle dostlar vardır ki,
gitseler bile hep seninle.
beraberdirler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!