unutmadım
on iki eylül akşamın'da'dudağımdan öpüşünü
kulağıma fısıldayıp bırakma beni deyişini
bırakmadım açık bıraktım sana kalbimi
görüyorum ki çoktan bırakmışsın beni
yüzünde tebessüm kaybolup durdu
gözlerin bu akşam neden mahmurdu
sesinde ki hüzün derinden vurdu
gel gitme bu akşam kal fidan boylum
yeşil gözlerin yaşlarla dolu
Dumanı tütüyor isi göründü
Bedenim kederli hüsran büründü
Karşıdan geliver beni bir sarda
Gözlerim aradı seni o garda
Taşları ıslanmış hüzün kokuyor
üstlerinde yazılı o kulların adları
mahşeri bekliyorler eğilmez ki başları
unutulmuş belkide isimleri aşkları
benim arkadaşlarım garip mezar taşları
saklamıyor gerceği gösteriyor sırrını
yüzün 'de 'çizgiler izler belirir
ışığı tükenir gözlerin dalar
saçının rengi beyazla birdir
senin 'de' benzin sararır solar
sanma ki kalacak sen 'de 'güzellik
gelirken elimde hoş bir şey yoktu
geçtiğim caddeler sokaklar boştu
gecenin içinden bir çığlık koptu
uzanacak eli bekleyen çoktu
uzattım elimi koptu bedenden
el sallanmaz dil konuşmaz
çıkılan son yolculukta
hava puslu gözler yaşlı
varılınca sondurakğa....
bir sessiz karanlık çöker..
kapanmaz Azrail'in defderi...
ne yaşlı der ne de gence sitemi..
tanımaz ana baba arkadaş..
ölüm acımasızdır bırakmaz sırası geleni...
sakın üzülme akmasın gözlerinden yaş...
ne kayıtsızlıklar vardır kayıt altına alınmayan
ne cesetler vardır faili mechul diye anılan
ne bedenler vardır çığlık çığlığa parcalanan..
ne yürekler vardır.duyduğu çığlıkta yok olan...
ne insanlar vardır sadist diye anılacak olan
ah ah öyle yalnızım ki koca istanbulda
yarınlar içinde yarınsızlarda
treni kaçırdım çok zaman oldu...
bekleyen beklemez...yalnızlık oldum
suclu kim dir diye sorma bana sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!