Bilmem sen ruhumda mı yoksa levh-i mahfûzda mısın ?
nere varsam hep ardımdasın
yok mu senden kurtulmaya bu alemde bir yer?
kaçtım ruhlar katına bir lahza olsun kurtulurum umuduyla,
gör ki burası ızdırap yaylası az ötesinde gam çölü.
Bir pazartesi sabahı koyuldum yola.
Havada yemi yağmış olan yağmurun taze kokusu.
Bulutların güneşi esir aldığı sıralar.
Ağaçlar çiçeğe durmuş incirler yaprağa.
Dizlerimde hafiften bir ağrı,
Yeni açtığım paketimden son dal sigaramı yakıyorum.
Ben şairdim, sen kalemim
Gönlüme seninle yazdım
Bütün varlığım, şiirlerimi
Göz yaşlarımı akıttım
Her satırda, her mısrada
Sordum:
Göremeyişim mutlu günleri
Gözümdeki karadan midir
Vefasız dosttan midir
Aşksız yardan mi
Ulu Tanrım sen koru Türk’ü
Bizi de sen yarattın yoksa başkası değil
Mahrum bırakma öksüz türkünü
Mahcup etme Bozkurt’u ite çakala
At sürdük kılıç salladık yıllar boyu namına
Ulu Tanrım sen koru artık Türkü
Başladım işte seni unutmaya
atalar hiç yalan söyler mi Mihriban
gözden ırak gönülden ıraksın
ben ettim bir hata sen etme.
bırak bu sevda böyle kalsın Mihriban
bırak beni, ben gideyim yoluma
Zannetme ki unutamam
ben kimleri unuttum
bu gönlümü neler ile avuttum
bir gün seni de unutacağım!
desem de inanma bana
yolda yürüyorum.
insanlar,
insanlar akıyor etrafımda,
sanki bir şeylerden kaçıyorlar.
arabalar,
arabalar hiç düşünmeden gidiyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!