Sen bilmezsin ama,
Bu şiir yine sana.
Hayal aleminde vuruldum sana,
Yokluğunda kapanmaz bu yara.
Sarı saçlarına bağladın bir kere gönlümü
her gittiğin yere sürüklersin bütün ruhumu
sende vicdan yok mu? ey gönlümün düğümü
Kuldan utanmazsın da Haktan da mı Korkmazsın Mihriban
Izdıraptır bana bu alemde durmak
Bir gün geleceksin bu mutlak
Arar da bulamazsan eğer beni
Savur ipekten narin o sırma tellerini
Öte alemde de olsam mutlak bulurum seni
Önce naz sonra söz ve ardından hile ile
kandırdın beni bağladın kendine
vurdukça vurdun beni yerden yere
düşürdün bu sevdayı dillerden dillere
çok fazla yasamam ben bu dert ile
Naz etme Mihriban’ım ol artık benimle
Bilmem sen ruhumda mı yoksa levh-i mahfûzda mısın ?
nere varsam hep ardımdasın
yok mu senden kurtulmaya bu alemde bir yer?
kaçtım ruhlar katına bir lahza olsun kurtulurum umuduyla,
gör ki burası ızdırap yaylası az ötesinde gam çölü.
Bir pazartesi sabahı koyuldum yola.
Havada yemi yağmış olan yağmurun taze kokusu.
Bulutların güneşi esir aldığı sıralar.
Ağaçlar çiçeğe durmuş incirler yaprağa.
Dizlerimde hafiften bir ağrı,
Yeni açtığım paketimden son dal sigaramı yakıyorum.
Ben şairdim, sen kalemim
Gönlüme seninle yazdım
Bütün varlığım, şiirlerimi
Göz yaşlarımı akıttım
Her satırda, her mısrada
Sordum:
Göremeyişim mutlu günleri
Gözümdeki karadan midir
Vefasız dosttan midir
Aşksız yardan mi
Simdi başlar derinden bir sızı
Ağrıdan Büyük ağudan acı
Fayda etmez lokmanın ilacı
Dediler zaman her şeyin ilacı
Sanmam, zamanla dinsin bu acı
Olmaz! Bir sensin bu derdin ilacı
Odam sessiz ve soğuk,
Sol yanım derin boşluk.
Gittin gideli dolmuyor.
Asla eskisi gibi olmuyor.
Kafamda deli sorular
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!