Hâlime bir ayna tuttum,
Seni yazdım sensiz iken,
Oldun bana güllü diken,
Dedim sonra geri yuttum.
Özümden bir parça sundum,
Kararımdan dönmem artık,
Bekleme beni vefasız,
Senin için yanmam artık,
Bekleme beni vefasız.
Arar diye özler diye,
Dünyalıkta aşk arama,
Aşk dediğin O'nda gizli,
Gönül denen yol var ama,
O'na giden yönde gizli.
Kah açıktadır kah derin,
Soğuk bir gecesinde İstanbul’un
Bir adam yürüyor kaldırımlarda
Daha sonuna varamadan yolun
Kalıyor ulu orta, yağan karda
Soğuk bir gecesinde İstanbul’un
Soruyorum size, hayatta ne var?
Ölüm yaşam arası bir lahza var,
Ne ana, ne baba, ne sıla, ne yar,
Zevk-i hayat, gönülde Allah'sa, var.
Sana dair duygular, neden dile gelmiyor
Sanki birşey bağlamış, elim yazı bilmiyor
İzah etmek mümkün mü, acaba bu halimi
İzanı mümkün olsun, zorlamadan kalemi
Sordum bana neden varım,
Senden başka kime yârım,
Bunca emek bunca kârım,
Senin için, senin için.
Özlemlerim arzularım,
Ey sevdicek nerdesin, bak yine bekliyorum
Sabah oldu gelmedin, güne gün ekliyorum
Sensiz’ken bedenimi, huzursuzluk alıyor
Sen olmadan uykular, hiç uğramaz oluyor
Zamanede moda büyüğüne baş
Kaldırmazsan dünyada yabancısın
Ya alkolik olup yada esrarkeş
Saldırmazsan dünyada yabancısın
Haberin olmadan alın terinden
Altın ne ki yanlarında
Elmas bile sönük kalır
En umutsuz anlarında
Kucak açan annen olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!