Yağmurlu bir İstanbul günüydü
Seni andım sensizim diyerek
Belirsiz bir yarının dünüydü
Seni andım sensizim diyerek
Ne bir neşem oldu ne hiddetim
Tek bir yar bilebilecek
Tanım için yazıyorum
Uğrunda akabilecek
Kanım için yazıyorum
İçimde bir yerde yatan
Vuslatsız bir aşka umut
Etme dedim, ettin gönül
Gitme arkasından unut
Gitme dedim, gittin gönül
Sevdiğin yar bir gül gibi
Uzaklığın seni bana
Unutturur sanma sakın
Vuslat buysa senden yana
Geri gelme dönme sakın
Gözyaşında boğulsamda
Başkasına yer verme,
Gönül taht-ı hudadır,
Ecele göğüs germe,
Fâniye bir vedadır.
Aşık sevmeyi sever,
Sanma sondur üfürünce İsrafil,
Ebedî ömrün başıdır kıyamet,
O vakit gelince doğrul ve diril,
Yaradan'ın karşısında kıyam et.
Bana dair tüm yazdığım,
Şimdi bana boş geliyor,
O'na dair tam yazdığım,
Hece bile hoş geliyor.
Kalem kelam yazamıyor
Aklıma sen gelmeyince
Sarhoş olup sızamıyor
Gönlüme sen dolmayınca
Bedenim boşa yaşıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!