Öyle yalnızım ki senden uzakta ellerim titriyor,
Karanlık öyle sessiz ki beni hiç yalnız bırakmıyor.
Gözlerin bakmasın diye hasretin dolu yaşlarla,
Başım yerden duvarlara bir türlü kalkmıyor.
Kıymetini daha iyi anlıyor insan uzaklarda,
Sevmeme korkusu ile duman sarmış yolları,
Adım atmak cesaret ister karanlıkta.
Güneş aynı yerden doğup seslenince,
Tarih kendini yeniden yazar en baştan.
Zor gelir sevmek, sevmek için özgürlük harcamak,
Özledim, inan çok özledim.
Gözlerinde gülmeyi çok istedim,
Geceyi bölmeyi yıldızları indirip güneşi koymayı yerine
Ardından koşmak senin sevgine.
Bulutları yutmak bir nefeste, ağlamak için dizlerinde,
Yine gecenin karanlığında yalnızım.
Sessizlik kucak açtı, ona misafirim,
Sevgimin uğrunda sefil bir esirim,
Senin uğrunda, senin yanında biricik sevdiğim.
Dertlerini silip atmak isterdim yıldızlara,
Hayat gerçeklerle dolu, yalanlar sessiz,
Düşlerim bir bir uyanıyor, sonu kimsesiz.
Koyulmuyor güzel bir köşeye, kalbim yersiz,
Sen diye birşey yok herşeyim, heryerim sensiz.
Birgün daha yaşanır mı umudun doruğunda,
Bahar sevinci var içimde tutamadığım,
Bir çimen bulsam üzerinde yuvarlanacağım.
Bu kış soğuğunda neden böyleyim bilmiyorum,
Koşmak için yollar yetmez dindirmez sevincimi.
Tutan da yok beni ama coşamıyorum bir türlü,
Bir gül kuruyana kadar taşır sırrını kırmızılığında,
Bir damla suya hasret kalıp sıcak bir elin yalnızlığında,
Bir gülümseme yaratır, bu değil mi kısa ömründe amacı,
Sonra toza karışır bir bir anı taşıdığı yaprakları.
İncelik tanımaktır kokusunu gözü kapalı bile olsa yüreği,
Güneşi gördüm yalnız ışıldarken gökyüzünde,
Pişmandı verilen görevden her şekilde.
Mecburdu hayat verirken tek başına kalmaya,
Yoksa yakardı her sevdiğini, kim varsa o an yanında.
Rüzgarı gördüm eserken dolu dizgin,
İsmin bile çıkmıyor dudaklarımdan haftalar oldu,
Gözlerindeki gülüş gözlerime dokunmaz oldu,
Sesini duyabildim mi nefesinin ucunda,
Adımlarım seninkinden ayrı atar oldu.
Sarılmak ne güzelmiş kokun sinerken koynuma,
Sesini duymuş kuşlar, özlemini anlatırken,
Dayanamayıp bana gelmişler, acımışlar haline,
Kaldırıp yolladılar beni sana
Birkaç masum çiçek tutuşturup elime.
Yağmuru ezmeye kıyamadım sana gelirken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!