Üftade Şiiri - Atilla Atakan Bolat

Elimde boş bir şişeyle gezerken avare,
Her yudumda gözyaşlarım döküldü gökyüzüne,
Resmedildi yok oluşum zeminlere,
Kalmışım sensizlikten biçare...

Sözler mânâsız gelir kulağıma,
Bir senin sesin işler ruhuma.

Zihnim bu aleme sisli ama,
Kalbim saydam bir perde sana.

Karanlıkta kalmış üftade benliğime,
Bir senin gülüşün ışık tutar kasvetime.

Bade etkisi yaratan dudaklarında buluşmak,
İçinde kaybolduğum dalgalı saçlarında süzülmek
Her bir zerrenle dans edip, ruh-u revan kalmak
Baş döndürücü rayihanda gül bahçelerinde hissetmek

Ve böyle gecelerde kuşlar eşlikte
Sana armağan ettiğim sözlere
Doğanın her bir zerresi seyirde
Sen hariç cümle alem büyülenmekte

Aşkından olmak yaradanın cennetinden
Sonum olmalı o zarif güzelliğin ellerinden
Sen ise bakmaktasın gökyüzümüze
Ellerin başka birinin penceresinde...