Ufkunda Açacak Şiiri - Bahattin Tonbul

Ufkunda açacak, güle ne deyim
Acılar altında, yaradanım ol
Geçmiş soracak, kime güleyim
Yüreğimde esen, rüzgarım sen ol

Mahkumum dünyada, gittin gideli
Hayalimde duran, gerçek son eli
Sana kavuşunca, ruhum ezeli
Yüreğimde esen, rüzgarım sen ol

Karanlık gecesi, yıldızlar dolu
Peş peşe bağlanmış, bulunmaz yolu
Gündüzüm sen olsan, eğilmez kolu
Yüreğimde esen, rüzgarım sen ol

Çiçekli dağları, yaprağı gülü
Bu nasıl acıymış, ötmez bülbülü
Dumanlı geçmişi, silinmez tülü
Yüreğimde esen, rüzgarım sen ol

Issız çöllerinde, açılmış yara
Tanrıya bağlanmış, hepsi bir ara
Tutamam kalbini, atsan da nara
Yüreğimde esen, rüzgarım sen ol

Bahattin gönlünde, gözyaşın akar
O yarin uzaktan, uzağa bakar
Ruhunda ateşi, bedeni yakar
Yüreğimde esen, rüzgarım sen ol
Bahattin Tonbul
8.9.2020