Uçurumlarda Biten Dal Şiiri - Bestami Tatar

yoklugun sana birşeyler kazandırmasın.
ben yoklugunda da seviyorum özlüyorum seni.
seneler önceydi. hayatında yoktum o zaman
ben sandıgın bir baskasıyla oturup konusuyordun
bu da yetmiyormus gibi kahkalar atıp gülüşüyordunuz
birbirinizin elini tutup sevgilicilik oynuyordunuz.
sen saftın, ben sandıgın adamsa kurnaz.
hani nerde şimdi o sevgililerin.
yoklugumda sen ne hallere düştün
uçurumların basında nöbet tutuyorum yeniden düşmeyesin diye.
ben herşeyi yarım bıraktım.
gelecek imi belki ayagımın tersiyle ittim.
koştum en basta sana geldin.
sabahın 5bucuguydu terminale inişim
sen uykundan kalkıp bana bir hoş geldin mi dedin.
ben senin ucurumlarda biten dalındım.
hani bana tutunacaktın

yoklugun sana birşeyler kazandırmasın.
ben yoklugunda da seviyorum özlüyorum seni.
senin yalanlarını duydugumda degiştim çirkinleştim
senin iki yüzlü acımasız çıkarcı tavırlarında senden igrendim.
sokaklarında yalnız gezdim semtinin.
bir lunaparka binemedim bir de sinemaya gidemedim.
seninle yapacagımız herşeyi ankarada tek basına yaptım
ben senin koruyucundum hani
sen benden kactın kurtuldun.
ama sen kendini kurtaramadın.
gün gelecek.. hayatında birşeyler degişecek
bir baskasına yeniden aşık olacaksın.
yalnızlıkla sınanacaksın, sadakatla sınanacaksın.
bir evcilik oyunu oynayacaksınız.
o kapıyı carpıp cıkacak sen odanda yalnız aglayacaksın.
ben senin uçurumlarında biten dalındım.
hani bana tutunacaktın.