Uçurum Kenarı Şiiri - Atilla Atakan Bolat

uçurumun kenarındaydı gözlerim
ve cümlenin sonundaydı onca anlamsız sözlerim
birbirini tekrar eden yalanlarla doluydu günlerim
ve bir hiç uğruna yok oldu onca hislerim

sahte cümlelerle kandırmıştık oysa kendimizi
kendimize dürüst olsaydık belki vardı kaderimizde birliktelik
belliydi bu amansız karanlık günlerin geleceği
yürümeliydik bu karanlığın en derinine
en derin duygularla yürümeliydik

kırmamalıydık o narin kalplerimizi
atmamalıydık içinden sıkıca tutunmuşken birbirimizi
şimdi ise tutunacak bir yerimiz yok
ve yine yazıyorum sana uçurumun kenarındayken gözlerim
atlama zamanı gelmişti kalbinden
düşerken gözlerim kapalı izliyorum kalbinin içini
aldığın yeni kişileri ve hisleri