Ağlamayı rüyasında öğrenen bir çocuğun
Elleri olmadığından
Silemediği gözyaşlarıyla büyür
Uçurumda açmış bir çiçek…
Ömrümüz
Suda seken taşın bıraktığı iz
Daha ne kadar sürer yolculuğumuz
Daha kaç çiçek razı ölümüne
Ağlamasın diye
Elleri olmayan bir çocuk…
2.1.2010
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 3.1.2010 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!