Balkondaki muhabbet
Bir fincan, iki dudak
Konuşmak mühim değil
Yalnız gözlerime bak
Tüterken kahve üstünde
Büyük balkonlu evde
Kimleri ağırladı, kim bilir
Ruhsuz insanlar şimdi nerde
Yalnız insanadır bu kahve
Aman kaynamasın, köpüğü kaybolur diye
Başında bekler telaşlı bir gözle
Tebessümle sunar nazenin ve zevkle
Bir fincan, hatırlı
Önce sen iç
Sonra ben aynı dudaktan
Sırayı bozmadan, devam devam
Bitmeye yakın kahve
Bitmesin dudağımdaki kahve
Dudağın çizdi üçüncü bir dudak
Şimdi bozulmasın, kalsın dudağın aynı yerde.
Kayıt Tarihi : 21.7.2022 23:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!