Üç Ölümlü Fırkat Yurtlu Kırmızı Ruhlu Me ...

Şu mecburlu duyguları
Bir de kalkınma planlarını
Sevdalar için yaratıyorum son bir defa
Üc ölümlü...
Firkat gözlü...
Kırmızı ruhlu doyasıya biriken mecburlar

Bu vakit bir kere de sevda beklesin şu taksileri
Bir kez de sevda içsin en umulmadık aşkların dürtüsünü
Bu öğle saati güneşler ayını arasın fellik fellik
Bizi de anlasın şu kör olası soyut kavramlar...

Şu dünya üç ölümlü firkat gözlüm
Biri yaşarken ,
Biri büyürken ,
Biri ölürken,
Kaldı ki en rahat duygular hep ölürken olacak...

Tüm darbelerin sokağa döküldüğü bir akşam
Vuslat yolunda dipten çıkardığım bir gitar teli
Tıngırtatır öksüz yollarımızı
Sevdaya beş kala
Ayrılığı beş geçe
Araya koyulan on dakika
Seni sana anlatmaya yeter de
Seni bana anlatmaya yetmez

Bir evren kenarı taşlara öğüt vermek
Aslını izmaritlerin bildiği tüm yaşanan duyguları çöplemek gibi bir duygu durumu
Sona erdirilemeyen her inat
Kellemi vurdu fakat
Kelleme değil de ipek böceklerine üzülmekle yaşadım hamasi duygularımı
Sen- Yetiş hayata- Yetişken duygularla- Yetebilen umutlarınla
Nazır duygularla- Sen yetiş bare sümbüllere
Yetiş yıldızlara - Hangisine en yakından - Baktıysan üç ölümlüm ...

Yetmediyse,,,
Gel seninle yol yarısı pisuvarlarda anasının işettiği çocuğun korkusunu anlayalım .
Gel seninle Reading Zindanı Baladı okuyalım .
Şu silahımız kanla medenî ve çağdaş olsun
Bıçagın beni öldürsün tam tersini yaşayalım ne var?
Ve buna tabî olsun tüm zindanlarca yaşayanlar
Bir aşk da zalimlerin yaşadığından olsun bu sefer...

Şimdilerde arkamı döner dönmez sermayelere denk geliyorum,
Faniyatın ıssız gırtlaklarında
Kıskanılacak bir balinalar kaldı sevgilim
Ayağımın kenarına vuruyorlar
Bir evren kenarı üç ölümlü öğütlere...
Baltalara
Ve sevinçlere...

Bir ağacı okşuyorum yanmadan önce
Öksüzlere ök olma niyetiyle değil
Nasipsizlere nasip olma niyetiyle hiç değil
Okşuyorum işte
Yanmadan
Kaybolmadan
Diyar diyar karanlığı seçmeden orman
Son hayvan ilahileşmeden önce...
Okşuyorum doyasıya
Üç kere öldürmesinler diye ormanımızı...

Yengeç mevlidinden yazıyorum sana sahil kenarı gözümde düş,
Uykusuzluk ,
Yetimsiz dilimle yazdım ,üç virgüllü umutlarımızı koynuna sakladım
Severdim mezid fiillerce soysuz soysuz
Kitapsız sevdim seni fakat
Kitaplarla öğrendim seni...

Tüm darbelerin sokağa döküldüğü bir akşam
Vuslat yolunda dipten çıkardığım bir gitar teli
Tıngırtatır öksüz yollarımızı
Sevdaya beş kala
Ayrılığı beş geçe
Araya koyulan on dakika
Seni sana anlatmaya yeter de
Seni bana anlatmaya yetmez

Şimdilerde Toroslar bile bize yalan söylüyor doğmayan günaydınlarca...
Barak Ovası'nca sallanır nidalarım bu akşam
Firuzâbad'dan yalanlandın, yedi kocalı kadınlarca...
Ve buna üç ölümlü ruhum dayanıyor beş gün beş gece aydınlarca...