Kar mı nankör, toprak mı iyilik yaptığını sanıyor?
Üşümesin istiyor Toprak Ana,sıcak koynunda saklamak istiyor su olmuş kar’ı.
Ama kar diyor ki’ erirsem kâr değilim,bırak kalayım özümde.Günlerdir coğrafyamda bu kar-toprak ilişkisi yaşanıyor.’Tanrı bizi cezalandırıyor mu yoksa ödüllendiriyor mu ‘ diyorum; ’Allahın işine karışma’ diyor sığınmış anam.Bana kalsa sevmem ne karı nede beyazı.Ama yakışır kar çamın yeşiline,dağların doruğuna,çıplak ayaklara! ! ! !
Yağmıyor kar…Oysa bu vakitler bata çıka yürürdük sokaklarda..Sokak lambasında kar tanelerinin dansını seyrederdik en kristalinden…
Usum geçmişe takılıp kalmış ondandır ‘kar mevzusu’ üzerinde bu kadar gereksiz durmam.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta