Kar mı nankör, toprak mı iyilik yaptığını sanıyor?
Üşümesin istiyor Toprak Ana,sıcak koynunda saklamak istiyor su olmuş kar’ı.
Ama kar diyor ki’ erirsem kâr değilim,bırak kalayım özümde.Günlerdir coğrafyamda bu kar-toprak ilişkisi yaşanıyor.’Tanrı bizi cezalandırıyor mu yoksa ödüllendiriyor mu ‘ diyorum; ’Allahın işine karışma’ diyor sığınmış anam.Bana kalsa sevmem ne karı nede beyazı.Ama yakışır kar çamın yeşiline,dağların doruğuna,çıplak ayaklara! ! ! !
Yağmıyor kar…Oysa bu vakitler bata çıka yürürdük sokaklarda..Sokak lambasında kar tanelerinin dansını seyrederdik en kristalinden…
Usum geçmişe takılıp kalmış ondandır ‘kar mevzusu’ üzerinde bu kadar gereksiz durmam.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta