Peki kabul ediyorum.
Senin benden olmamanı.
Kabul ettim.
Senden gitmemi.
Aykırı bir düşünceydi
Sana dair ilgim...
Beni sevmen.
Seninle yasadığım o
Kısacık AŞK.
Peki kabul ediyorum.
Öldüğüm gün ağlamanı.
Kabul.
Sen gittiğinde bende ağlayacağım.
Beni tanımayanlar sen kimsin.
Seni tanımayan, beni sevenler
Soracak...sen kimsin?
Ahh be insan..
O kısacik anın bıraktığı
Bu yoğun duyguyu
O duyguyu
Taşısaydık yaa hayatın içine.
An da kalmayıp.
Sarilmayı öğretseydik
Birbirimize.
Şimdi ben o anın hesabı için
Sende bilmediğim
Duygunun içinde
Olmasaydık.
Keşke güvenseydik "an" denilen
O zamanın gücüne.
Kayıt Tarihi : 8.8.2017 17:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Özer](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/08/uc-nokta-10-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!