Üç Meydan Şiiri - Yavuz Taş

birinci meydandı gece
erkekçe geceyi tuttum perçeminden
sehere dek bırakmadım
küfür geldi dilime düşüncemden
seherde doğan ahmetti
alemlere rahmetti dedi gece
kem sözü attım dilimden.

ikinci meydandı cenk vardı
pervasızca savaştım meydanda
kılıcıma kan değdi eğmedim
yoruldum diyecektim içimden
yağız atım dile geldi
hiç yoruldumu dedi atan
utandım kendimden

son meydadı
zor meydan dı aşk meydanı
sen kimsin dedim aşka
aşık olanlar başka ben başka
taşdır yüreğim sevmem aşkı derken
irem dile geldi
bana kavuşmaktır aşk
dedi koca siyah gözleriyle
korktum severim ömür boyu dedim
ama gerçekten varsan gerçeksen