Üç Harfliye Üçer Dizeyle...

yaza doğru saçların açılırdı düş bohçama
kış o zaman biterdi açık kırmızı soğuk
kekre kokusuyla saçlarına takılan yaprakta...

aldırmazlığının şımarması aşkımda
ve zamansızlıkla yıkanmış yüzün
zambağıydı susuzluğumu gidermenin...

güzün ve ilkyazın ilk defa anlaşmasıydı
güzelliğindeki o muazzam sadelik
saçları mehtap haylazı deniz görgülü...

akşamın kokusu uykumu getirirdi
başka çarem yoktu bej renkli sarp özlemine
rüyalarım mevsimler ötesine taşırdı güzelliğini...

seni söylerdim serin ıtırlı durgun şafağa
çobanlar uyanmadan dokunurdum taşların niyetine
sen her gün en güzel keşfim...biteviye...sürgit...

serenattı ağzından çıkan her ses söz gün ışığı tadında
sadece benim duyabildiğim...yorumlayabildiğim...gündüz gözüne
bütün karelerde ıpıslak toprağı terk etmeyen tek çiçeğim...

aynı yolculukta söylediğimiz aynı şarkıda farklı farklı sevişti yağmurlarımız
bilmezden geldik o anı...aklımızla bile dokunmadık eşsizliğine çocukluğumuzun
ağaçlar kuruydu...göğe yükselen gölgeler önümüzde ardımızda...ama üşümüyoruz asla...