Üç Günlük Ömürdür, Dünyâda Hayât

Üç günlük ömürdür, dünyâda hayât
Tükenen her nefes, kaybolan fırsat
İş işten geçince, deriz ki heyhât
Ey fânî, bunların farkında mısın?

Pervâneler aşkla, yanıp dönerler
Ateşler kor olup, sonra sönerler
Fırtınalar esip, esip dinerler
Ey fânî, bunların farkında mısın?

Sana senden yakın, bir dostun var ki
O, Rabb’il âlemîn, her zamân bâki
O’dur kâinâtın, mutlak tek erk'i
Ey fânî, bunların farkında mısın?

Nîmetler verilmiş, şükür et diye
Verene şükranla, zikir et diye
Gerçeği kavrayıp, fikir et diye
Ey fânî, bunların farkında mısın?

Serâbta kalınca, pınar ararsın
Sıcakta gölgelik, çınar ararsın
Yokluğa düşünce, hep "VAR" ararsın
Ey fânî, bunların farkında mısın?

Ne şân ne de şöhret, gerçek bir pâye
Kullukta berâtı, almaktır gâye
Dünyâda saltanat, boş bir hikâye
Ey fânî, bunların farkında mısın?

Seherde göklerden, kapı açılır
Arş’dan arz’a doğru, nûrlar saçılır
Mevlâ’ya hamd için, eller açılır
Ey fâni, bunların farkında mısın?

Kâlbin her vuruşu, Allâh der durur
İdrâk eden için, sonsuz bir sürûr
Aslolan îmânla, dolduğun huzûr
Ey fâni, bunların farkında mısın?