Biz üç çiçektik...
Gelincik, Papatya ve Gül...
Belki ayrı ayrı topraklar da yeşerdik
Ama bir gövdede çiçek açtık
Biz sevgi çiçekleriydik
Sevgiyle büyüdük, sevgiyle yeşerdik
Bir kırmızı, bir beyaz, bir kırmızı
Renkler de çiçek açtık
En güzel çiçekler bizlerdik
Aşk, dostluk, sevgi, barış biz idik
Seven kalpler de açan çiçek bizlerdik
Dağları, ormanları, tarlaları
Biz güzelliğimizle süsledik
Biz sevgi çiçekleriydik
Tabii bizim gibi güzel çiçekler de var...
Karanfiller, Kardelenler, Krizantemler
Leylaklar, Lâleler, Çiğdemler, Yaseminler
Açelyalar, Manolyalar, Begonyalar ve Menekşeler...
Ve adını unuttuğum binbir renkteki güzel çiçekler
Hani bütün bu güzellikleri kıskanan çiçekler yok mu?
Devedikeni, Kaktüsler ve Isırganlar...
Onlar ancak kendilerine zarar verdiler
Gül'ün de dikeni vardı ama o kimseye zarar vermedi.
Biz sevgi çiçekleriydik
Sevgi için çiçek açtık, yeşerdik
Onlar da bizimle beraber olsun istedik
Dikenleri her defasında battı gövdemize
Yine biz onlara “çiçek kardeş “ dedik
Çünkü biz kardeşlik ve dostluk için hep yeşerdik
Aynı topraklar da beraber yeşerelim dedik
Onlar sırt çevirdiler; karanlığı, susuzluğu, kuraklığı seçtiler.
Yine biz onlara “çiçek kardeş “ dedik
Her çiçek için gözdemizde vardı yerimiz
İyi ki onlar da varmış yoksa nasıl anlaşılırdı değerimiz.
Biz üç yürektik...
Gelincik, Papatya ve Gül...
Belki ayrı ayrı şehirler de dünyaya geldik
Üç yürektik tek bir yürekte hayatı sevdik
Biz sevgi seliydik, ömür boyu sevmeliydik
Acıyı, hüznü, yalnızlığı, çaresizliği,
İhaneti, gözyaşını da yaşadık, bildik
Ama yine de gülümsedik yine de sevdik
Biz sevmek için, sevilmek için dünyaya geldik
Sevgi gördük, sevgi aşıladık bütün yüreklere
Biz sevmeden yapamazdık, biz sevgi meleğiydik
Biz üç bilektik...
Gelincik, Papatya ve Gül...
Kardeş olduk, sırdaş olduk, dost olduk
Yüreklerimiz de ne hissettiysek onu yazdık
Onu bildik, onu hep söyledik...
Özümüz de birdir bizim sözümüzde...
Gözyaşımızda birdir bizim sevincimizde...
Omuz omuza geldik dünden bugünlere...
Yarınlara kilitledik bileklerimizi, yüreklerimizi de
Ancak ölüm ayırabilir bizi birbirimizden...
Biz üç çiçektik...
Gelincik, Papatya ve Gül...
Biz üç yürektik...
Gelincik, Papatya ve Gül...
Biz üç bilektik...
Gelincik, Papatya ve Gül...
Biz sevgi çiçekleriydik;
Hiç solmayacağız, hiç ayrılmayacağız.
HEP ÇİÇEK AÇTIK SONSUZA DEK AÇACAĞIZ..
(Çok sevdiğim gelinciğim SEDEF ÜNAL ve gülüm NURAY ALPER'e
ithaf edilmiştir. Gelincik ve gül sizleri çok seviyorum. PAPATYANIZ...)
Kayıt Tarihi : 1.7.2004 11:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tülay Sustam](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/01/uc-cicek-uc-yurek-uc-bilek.jpg)
saygılar
TÜM YORUMLAR (25)