Üç Ayakli boyun sehpam Şiiri - Özgür Günsay

Bitmiş olmalıydı bu hüsran bu acı
Sırrım bir gün büyük ekranlardaydı
Utandım sıkıldım ama boşunaydı
Adım her zamanki gibi bir yazgı mı

Kanadı yaram kanadı zaman
Kanadı, kuşun kanadı olmayan
Dillenmişti penguenler koca bir yalan
Anakroniktik bir ben ve sıtmalı çoban

Uyan, ey akılsız uyan bir baksana etrafına
Ezheri bir ışık sarılmış başından kulağına
Teksin, yalnızsın pek aferin sana
Ne için onlar gibi değilsin deme bana

Tekebbürüm değil bir nevi içimdeki sır
Öğrendiler beni sen kaç o şey; sağır
Git öğrenme beni doktor olsan da ben sana kahır
Göğümüz var bizim kavuşamayanlar için inançtır

Ben seni bilmem hekime hanım bilemem
Ama ben bir çorap söküğüyüm dengelem
Kaderim bir anda yazılmış çalakalem
Yaz bir gün beni öğrenmek istersen

Sırrıma vâkıf olabilirsin ama bilemezsin
Git gide arttı içimdeki bu nefret bu kin
Susmak için kaçtım gittim ama geri de geldim
Apolitik olmak istedim ama ben de kim

Sende öğrendim bütün mucizeleri
Non-spaital bütün acılarım ama aposteriori
Ruhum bütün dertler ile motiftenmiş bir kündekâri
Ben koydum adını ben yaşattım bu tesri

Sana çıkardım bütün falları bütün yağmurları
Olmadığından şemsiyen başın ıslandı mı
Yağmurlar kulağına şarkımızı fısıldadı mı
Kediler kaç gece sarıldı yahut da ağladı

Ben kaçırdım içimdeki mahkumları
Ama ben öldürmedim bir tane bile insanı
İçimdekiler de insan mı
Ben ölümden sonrasına bakacak bir doktor mu

Bundan mıydı buradan mıydı kaçışın
Bağlanmış ellerin ve ayakların
Tütsülerde çıkarmış seni bütün dumanın
Bir bakmışsın dibindeyim bir şehir kadar yakın

Bildiklerin de var elbette bilmediklerin ama
Kaç gece geldim sığındım fotoğraflarına
Hiçbiri bakmıyor sen gibi suratıma
Ağlıyorsun, gülüyorsun ama rüyalarımda

Sırrımı izlemek için mi verdin ben bu parayı
Ölen insanlar için sinema bir hatırlatış mı
Kaç günde öğrendiniz benim size yazışımı
Üç ayaklı boyun sehpam kaç günde yapıldı