Yolculuklar öğretti
yokluğun adının sen olduğunu
kurşun gibi inerken gökyüzünden özlemin
sarhoş bedenlerde söndürdüm yangınlarımı
adını bilmediğim sularda aradım
martı çığlıklarını
kumsallara adını kazıdım
şimdi nerede bir gemi görsem
nerede bir çocuk
yeni yolculuklar gelir aklıma
tuz ve fesleğen tadında...
Kayıt Tarihi : 8.6.2009 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!