Tuvaline kan sıçramış hayatın,
Sol yanından
Ayak diplerine,
İnce bir çizgide,
Üşüterek,
Acıtarak,
Sızlatarak…
Yargısız, imdatsız, sessiz…
Sensizlikte…
Tuvaline kan sıçramış hayatın,
Soluk maviler bile yok;
Ötesi mor yalnızlık sızısı…
O sızı, tanıdın mı?
Yitirmişliğin sızısı…
Pişmanlığın belkide,
Kim bilir?
Kim bilir
Aklın kılıf biçemediği,
Kınını delen o sızıyı?
Kim bilir yitik aşkların sancısını?
Gidişlerin ardı sıra...
Kayıt Tarihi : 17.1.2008 18:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!