Yetim kalınca dört gardaş,
Boşu boşuna aradık sırdaş,
Kimse olmadı, bize yoldaş
Güç bela yaşama tutunduk.
Sorun değil on beş yaşıma,
Kederden ak düştü saçıma,
Yazık oldu, biricik bacıma
Güç bela yaşama tutunduk.
Yazgın kötü, ne gelir elden?
Umudun yok hiçbir yerden,
Dert çekenler, anlar halden
Güç bela yaşama tutunduk.
Tanıdığım hısım iyilik yaptı,
Çok geçmeden başıma kaktı,
Söylediği söz yüreğime battı,
Güç bela yaşama tutunduk.
Yaşam, benzer derin kuyuya
Tozu, dumanı karışır havaya
Merhem süren olmaz yaraya,
Güç bela yaşama tutunduk.
Ağası, ırgata toprak kazdırır
Elem çekersen böyle yazdırır,
Zalim felek, acılarımı azdırır
Güç bela yaşama tutunduk.
Kayıt Tarihi : 17.8.2009 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!