Kendine ağlıyor insan
sevdiklerinin ağzından.
Kendine vurgun çocuğunu,
sevdiğini okşarken;
biçareliğine bir çeşit çözüm.
Tutunmak belki mümkün diye.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel sorgulama daha özü yargılama ama o bile güzel olmuş..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta