Tutmaz Dizlerim Şiiri - Veysel Şimşek

İşe gitmek için erken uyandım,
Kazmayla küreği elime aldım,
Kürek bana ben küreğe dayandım,
Akşam yorgun düştüm tutmaz dizlerim.

Be zavallım çok çalışmak neyine,
Yalakalık yapmam elin beyine,
Herhalde şairim geldin oyuna,
Akşam yorgun düştüm tutmaz dizlerim.

Gün boyunca toprak kazdım durmadan,
Arada bir sigara içtim patron görmeden,
Geçim telaş olmaz kendim yormadan,
Akşam yorgun düştüm tutmaz dizlerim.

Toprak kazmak değildir bana göre,
Kürek kürek toprak attım habire,
İnandım yaşlısın denen tabire,
Akşam yorgun düştüm tutmaz dizlerim.

Çıkardılar emeklilik yaşını,
Kader bize ezelden vurmuş taşını,
Büktü belim geçim döktü dişimi,
Akşam yorgun düştüm tutmaz dizlerim.

Yıl iki bin on bir otuz aralık,
Yordu beni günlük altmış liralık,
Veysel der; Yaşım kırk tükendi soluk,
Akşam yorgun düştüm tutmaz dizlerim.