Sivaslı olan şair Tutkun Durukan Yozgatta dünyaya geldi. Konservatuar eğitiminin ardından iş hayatına gazetecilikle başladı...Halen ulusal bir gazetenin Eskişehirde Reklam müdürlüğünü yapmaktadır...
Şiirlerini hece vezni koşma tarzıyla yazan şair, şiirlerinden çoğunu bestelemiştir...
Değmezmiş uğrunda çektiğim çile
Sana söyleyecek sözüm yok artık
Tepeden tırnağa değişsen bile
Sevginde sevdanda gözüm yok artık
Medetkar İmdadım mağrur başına
Meleğime....
Beni avutacak bir şey arama
Halini anlatan söz gelsin yeter
Bakışı şifadır gönül yarama
Ufkuma doğacak göz gelsin yeter
Üstadım Cemal Safi’ye ithaf edilmiştir
Varlığım âşikar ezelden beri
Âşina olanı dile düşürdüm
İnsafım görsede yaktığım yeri
Sen ki bir romansın satırbaşında
Gözlerin duruyor okunmak için
Ankara'nın toprağında, taşında
İzlerin duruyor dokunmak için
..........CEMAL SAFİ ÜSTADIMA
Söylemesi bir dert, yazması çile
Şimdiden çaresiz cümleler bile
Bir türlü tarifin gelmiyor dile
Elveda demeye dilim varmıyor
Kalbimi yerinden sökersin diye
Vicdanım kalmama izin vermiyor
Cehennem azabı çekersin diye
Birlikte görürler bir şey ararlar
Sen yeni vurgunsun, bense ezelden
Farkımı yüzüme vurma ne olur
Çevirdim yüzümü onca güzelden
Sebepsiz kalbimi kırma ne olur
Başka bir çiçeğe veremem meyil
Densizin elinde yarası ağır
Kalmadı batıdan farkımız bizim
Koro kurdu, üç dilsizle, beş sağır
Kimlere emanet şarkımız bizim...
Nihandır gafile hakkı kalemin
İzahı şiire eziyet olur...
Ustası, üstadı var bu alemin
Cahilin susması meziyet olur
Sen beni düşünme gittiğin yerde
Gözlerin ufukta dalmasın Eylül
Ben kurban olayım düştüğün derde
Yüreğin burada kalmasın Eylül
Aldırma kalbinden seni silene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!