Tüten Kütükler Şiiri - Hasan Okursoy

TÜTEN KÜTÜKLER

Orada
Dalgınlığın
Konuşurdu gölgen
Kalırdı yorgunluğun

Gülüşünde
Bahar yaz
Çığlık atardı
Gelmezdi ayaz

Çoktan unuttun
Geçmiş yılları
Arkta oynardın
Yorulsa da çocukluğun

Bir ses bile kalmadı
Kuru bir sıkıdan
Kırık bir sırçadan
O çocukluğundan

Birbirine benzerdi
Bütün evler
Ocakta yavaş yavaş
O tüten kütükler

Kadı gölünde
Sektirip durduğun taşlar
O güzel akşamlar
Yumağa sardığın anılar

Her gün
Görünürdü çınar
İçin kaynardı
Kırılırdı nar

Şimdi
Patlamaz bahar
Gecikir yaz
İçinde büyür har

Hasan OKURSOY