Tut Ki Şiiri - Cengiz Erdoğan 3

TUT Ki

Birden bire yağmurların başladığı
Uzun ayrılıklar ülkesindeyiz şimdi,
Tut ki kanatlarım kırık sevgili,
Bu ayrılığın avuçlarından alıp seni uçamıyorum..
Tut ki bir ayrılık bataklığında
Çaresizce çırpınıyorum...
Şimdi yüzümü avuçlarıma alsam, gözünü gözlerime,
Ve başımı öne eğip, son sevdalar eşliğinde,
Göz yaşlarımla yolcu etsem seni...
Ya da için için azalan yaşam ateşiyle
Son kez eğilsem
Dudaklarının kıyısından usulca öpsem.
Biraz uçarı, biraz tutkulu
Ve dudaklarımda son bir
Kıvılcım kalsa ardından...

Tut ki kanatlarım kırık sevgili,
Çırpına çırpına uzun yollardan gelmişim,
Hayat ile ölümün sınırındayım şimdi..
Acı ve sessizlik başrol oynuyor ömrümde
Ben ise bu oyunda
Saçlarıma aklar düşmüş,
Kararmış göz altlarım.
Tut ki hayat sınırından ölüme
Koşan kaçağı oynamaktayım..
Şimdi Uzun yorgunluklar ortasında,
Ölüm kokan satırlardayım...
Ölümün vakti yoktur belki..
Belki ama.. altı çizilmiştir kimi satırların...
Okursun için burkulur,
Ve bir yıldız daha kayar
Belki gökyüzünden...

Tut ki mekanım olmuştur dağ başları
Yaralıyımdır üstelik
Bir tutam tuzu tütünü basıp yarama
Üç harfli bir ismin harflerine sığınırım
Yıldızsız ve ışıksızdır gece
Karanlık kendince vermiştir hükmünü
Ve esrik bir yel esmiş, çalıp gitmiştir koynumdan
En güzel düşlerimi...
Sen tut ki ben altında kalıyorum,
Altı çizilmiş satırların.
Senin sadece ölümü gördüğün bu satırlarda
Çok daha derin izlerini taşıyorum
Birikmiş eski hatıraların..
Sen tut ki ben bunları yazmıyorum...

Cengiz ERDOĞAN✍🏼