Tut ki geri döndün
Heybende sararmış hatıralar
Gözlerinde yenilmiş, pişman bakışlar
Büküp boynunu, geldim dedin
Ah o ince, sessiz ve çaresiz duruşunla
Af bekleyen çocuksu bakışınla
Üzdüğün kadar üzülmüşlüğünle
Acıttığın yerden incinmişliğinle
Tut ki geri döndün
Saymayı bıraktığım gidişlerin
Hiçbir şey olmamış gibi dönüşlerin
Her şeyi unutup, affedişlerim vardı ya
Artık öyle değil, değiştim
Gidişinle soyundum
Attım o eski günlerin kırk yamalı elbisesini
Sarıldım umutlarıma, solduğum yerden yeşerdim
Tut ki hiç dönmedin…
Kayıt Tarihi : 30.7.2023 20:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!