Tut ki Şiiri - Nilüfer Gökdemir

Tut ki
bir sabah ansızın
domur domur gözü yaşlı
sonbaharların kucağına düştün
hazan gülüşlü
ilk yazları terkedip bana geldin
bayramsız bayramlar yapar
düğünsün toylar kurarım

tut ki
sonbaharın avuçlarında
seninle öpüştüm
yüreğinin kollarına sevdadan düştüm
bütün baharları senin ellerine doldurdum
ellerinden taştı baharlar
bir yudumda ben içtim

tut ki
bütün sonları bir zarfa mühürledik
bir mühürde zamana vurduk
bir veda busesi kondurduk
karanlık geceden tan yerinin attığı yere

tut ki
vedaları hiç sevmem
bakamam son vedada
isyankar göz yaşlarına

tut ki
zaman ağladı ellerimizde
ve sen
zamanı gözlerini sildin göz yaşlarınla
ben bense
yüreğinin uçurumlarında
son vedanın saçlarına tutunmuşum
tut ki
sana verilmiş bütün vaadleri
yerine getiremeden bir selvi olmuşum
ve tut ki
daha seni bulamadan ölmüşüm.....