Tut ki Şiiri - Özlem Deniz

Tut beni ki haykırmasın başkalığım
Sevmezsen azalırım yiter çocuk şarkım
Sesim bitmez yağmur bağırdığında umut
Sil beni ki çoktan kapanmış defterimde
Sen ol sen kal yazdığım

Yakalanırsam gözleri donar aşkın
Yasaklardan derlediğim korkular
Susuşu acır bensiz
Kaçarken ceplerimden dökülen kirli
Kiminse kimin hatıralar ve
Gidemediğim yarınım
Kalamadığım özlem
Yarım yalnızlığım

Sen beni sen yapmak isterken
Baksam senden uzağa
Ağlar, hep bağrını ararsa başım
Gidemem

Ya ben, ben olmak isterken
Ölüm gibi kaçıp benden
Çaldın korkularımı gücümü birbaşınalığımı
Uykusuzluğumu, şiirlerimi ve şarkılarımı

Hani yağmurdu gözlerim
Işıyınca yüreğin, yeşile çalardı
İçime doğardı ümitlerin
Derdi seven gözlerim
Söyle nereye kaçardı

Yalanlar ekledim eskiyen, eksilen gözlerime ve
Bir cümlelik tebessümler
Kırılan duyguların yerine...
Umarsız maskeler
Bana yardım ettin de
Büyümek güzel mi sahiden

Şimdi uzakları düşlüyor soğuk mevsimli şehirlerde
Tek kişilik bir yolculuktan toplayacağım maviliğin
imkansızlığında zorluyorum ümidimi
Beni çocuk beni kadın beni yalnız yapan aşk!
Şimdi tut ki beni bitmesin bu ben.