Tut Gitsin Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

TUT GİTSİN
Beni dinle oğul, uyma yabana,
Bürünmek istersen ipek kabana,
Çal, çırp suçu yükle masum çobana,
Şutla topu üzerine at gitsin.

Ayır birbirinden mutevazini,
Karda yürü belli etme izini,
Zenginin sırtından çek limuzin'i
Üç kuruşa şerefini sat gitsin.

Amele çalışsın, bire bin kazan,
Alın teri dökme yatağa uzan,
Varsın seher vakti okunsun ezan,
Kulağını tıka duyma yat gitsin.

Hürmet eyle hali mükellemen'e,
Umudu bağlayıp muhtamelen'e,
Yardım deyu huzuruna gelene,
Aman verme kaşlarını çat gitsin.

Yağlı kuyruk görür isen birinde,
Aman deyim rahat durup yerinde,
Keramet arama alın terinde,
Ortalığı birbirine kat gitsin.

Güçlüyüm diyerek dik tut başını,
Gözlerini kapa oynat kaşını,
Mazlumların ekmeğini aşını,
Elinden al bir çırpıda yut gitsin.

Kul Müçtehit daha nasıl anlatsın,
Muhannetlik yerin dibine batsın,
Zengin arenada atı oynatsın,
Müzik eşliğinde ritim tut gitsin.

Sözlük:
Mütevazin :Birbirine uyan, oranlı

İsmet Murat (Müctehit)
Halk Şairi