TUT ELİMDEN EY MEVLA’M!
Kesin vardım farkına, geri sayım başladı
Ben çok şeyden geçmeden, onlar beni boşladı
Yani dünya ölmeden, beni resmen dışladı
Tut elimden ey Rabbim sen de beni boşlama!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta