Tut Beni Ey Oruç! Şiiri - İsmail Alkan

Tut Beni Ey Oruç

tut beni ey oruç!
bırakma sakın,
yardan yara aldım
yarın başındayım...
topluklarım boşlukta
uçurumdayım.

tut beni ey oruç!
ben seni tutamıyorum.
sahurdan ta iftara,
aç kalmaktan başka
bir şey yapamıyorum.

tut beni ey oruç!
sıkıca tut bırakmadan,
günahlar kapıda dizilmiş,
elim kapı kolunda...
içeri almadan duramıyorum.

tut beni ey oruç!
bağla gerekirse,
hasretten bağrım tutuştu...
cayır cayır yanıyor,
iftardaki suyla,
söndüremiyorum.

tut beni ey oruç!
sakın bırakma,
günahlarım çok...
yarim artık yok...
terkedildim karanlıkta,
önümü göremiyorum.

tut beni ey oruç!
beni tuttan kimse yok.
yar da terketti...
kimsesiz bir çocuğum,
bari sen elimden tut,
tek başıma yolu bulamıyorum.

Molla Kasım