Uzak Şiiri - İsmail Alkan

UZAK

Çoruh’ta bir asma köprü,
Sallanır geçmeme izin vermez.
Yüreğim buruk…
Kalbim de kırık…
Yusufeli’nde bir çay ocağında,
Sen uzak…
Senden uzak…
Yollarda çetin,
Asma köprü gibi,
Geçmeme izin vermez.
Kalbim kırık…
Yüreğim buruk…
Yüreğin ellerde…
Sevmene izin vermez.
Sallanır yollar,
Sana gelmeme izin vermez.
Kalbim kırık…
Gurbet çetin, gurbet yalnız…
Vuslat uzak.
Yüreğim buruk…
Yüreğim isyanda…
Çoruh gibi uslanmaktan uzak.
Sen uzak…
Senden uzak…
Yüreğim sende,
Benden uzak…
Anaforuna meyletmiş kaderim,
Sözden, terbiyeden uzak.
Yorulmuş…
İsyandan uzak.
Yusufeli İstanbul’dan uzak,
Yürek katlanmaktan uzak,
Söz meclisten uzak,
Her şey uzak…
Ben uzak…
Sen uzak…
Engeller çok.
Kavuşmak zor, çetin…
Çok uzak,
Çoktan da uzak…
Sorunlar çok,
Çözümden uzak…
Tünel girift,
Işık uzak…

Molla Kasım