Turunç Ağaçlarının Altında

kan renginde sıcağım yüzünde
delirircesine okuduğum gülüşünde
yasaklandığım kendi romanımın
en koyu gölgeli
yağmurlu bir öğle sonrasında
tılsımı ıssız cümlelerinde
ve umutsuzluğa esir
bir pazar
yağmurlu bir öğle sonrası
adını birlikte koyalım diye
tüm ömrüme mim koyuyorum
senden gayrısında değilim
sen yalnızlığımın şefkatli evi
vefalı köyü özlem yolculuğumun...

kayıp gidiyorum aranızdan
geri dönmeyeceğimi söylemeden
tarihe inançlı bir kere gözlerim
boşluğumu sesim/iz dolduracak
gidişimin ardında ak köpüklü bulutlar
dönüşsüzlüğün iyimserliğine
türküler söyleyecekler
yağmurlu bir öğle sonrası
ağladığımı anımsayacacağım
turunç ağaçlarının altında
bir pazar
yağmurlu bir öğle sonrası
sırrına birlikte varalım diye
tüm ömrüme nokta koyuyorum
senden sonrasında değilim
sen ayrılığımın naif intiharı
cefalı ölümü sonsuz yolculuğumun...