TÜRKÜM DOĞRUYUM
Türk ırkım. Gururluyum, bu şana alışkanım;
Övüncüm ve onurumdur sanma ki yılışkanım.
Hem Türküm hem doğruyum, milletçe çalışkanım;
Peygamberden övgülü, çok yüce kutlu boyum;
Türklüğümden kime ne? Şerefli, mutlu soyum!
Küçüğümü korurken, büyüğümü sayarım;
İlkem; sevmektir benim ne korkar ne cayarım.
Türklük bedenim ruhum; budur ölçüm ayarım,
Peygamberden övgülü, çok yüce kutlu boyum;
Türklüğümden kime ne? Şerefli, mutlu soyum!
Ülküm: Yükselmek benim, ileriye gitmektir;
Yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Bazen toprağına can, bayrağa kan vermektir;
Peygamberden övgülü, çok yüce kutlu boyum;
Türklüğümden kime ne? Şerefli, mutlu soyum!
Yüce Başbuğ Atatürk çizmiş kutlu yolumu,
Hedefime yöneltmiş budunumu, kolumu.
Türk’e armağan etmiş varlığımı, solumu;
Peygamberden övgülü, çok yüce kutlu boyum;
Türklüğümden kime ne? Şerefli, mutlu soyum!
Pir-î Fâni bu gurur; bu millete az diye,
Hak ettiğim her onur, bağırıyor yaz diye!
Ne mutlu Türküm derim taş kalplere kaz diye,
Peygamberden övgülü, çok yüce kutlu boyum;
Türklüğümden kime ne? Şerefli, mutlu soyum!
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
16.03.2021 - İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 16.3.2021 23:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!