Yazamıyorum
Ne aşkımı
Ne yokluğunu, yazamıyorum
Zincirlere vurulmuş satırlar
Seni seviyorum diyorum
Yoksun ya
Senin yüreğin başka
Kaç güneş saklar içinde bilemem
En berrak derelerden bir içim su
Kar beyazında raksı duygularının
Baktığım her yer ışıldıyor bu akşam
Pencereme gül konacak
Uzaklardan bir el uzanıp
Çaresizliğimi kovacak
Belki, belki yanağımı okşayacak
Anladık güzelsin, çok havalanma,
Yüreğine zincir takarlar gülüm,
Sevdim diye güzelsin, anlasana,
Sevmezsem, yüzüne bakmazlar gülüm.
Boyunu beğendim, huyunu bilmem,
BALON İSTERİM
Balon isterim sepeti olsun
Ya kırmızı beyaz rengi
Ya çimen yeşiliyle papatya beyazı
Şimşeklerden korkmam
Zaten çocukken de korkmazdım
Sapasağlamdı yüreğim
Canım benden büyük yanmazsa eğer
Hiç ama hiç ağlamazdım…
Seni tanımamıştım o zamanlar
Goncaların gülümsediği bir bahçede yaşamak isterdim
Bülbül şakımalarıyla uyumak
Bir okşayışa uykumu feda etmek isterdim
Turuncu bir güneşi koyup göğsüme
Yakmak isterdim
Boş vermişim sanıyorsun hayatı
Acıları yırtıp atmışım
Bilmezsin bir ömürde
Kaç gece mutlu yatmışım
Umursamaz diyorsun dertleri
BAZEN (DOSTLUK ÜZERİNE DENEME)
Bazen insan birini tanır. Acır belki. Belki içi ısınır. “ Yardım edeyim.” der. “Destek olayım.” der. İçinden ilan eder “Ben bu şahsın dostu olayım.” O andan itibaren de kendi mantığı, dostluk anlayışı, duyguları nasıl hareket etmesi gerektiriyorsa öyle hareket eder. Mutludur. Sadece dostuyum dediği şahsa dostluk yapmaktır maksadı. Ve dostu olur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!