Bin yalnız gecenin
Çok beklediğim ilk hediyesi idin
Rüyalarım bile aydınlanmıştı gelişinle
Işıkların bütün güzelliklerini takmış
Gökkuşağı renkleriyle gelmiştin.
İçimi ısıtırdı ılık ılık bakışların
Bir ilktin sen derdi
En sondun
Bir tek yudumdun içemediğim
Son yudumumdun
Son yudumum…
Unutmak istedim hep seni
Bir türlü unutamadım
Her gece hasretin karşımda dururdu
İnadına,
İnadına seni aramadım.
Güneşler doğdu günler boyu
İnsan elini koymuş gözlerinin üzerine
“Daha çok var! ” demiş
Önünde bir küçük tepe
Uzağa bakmaya şartlanmış gözler
Önünü görememiş
İşte yine geliyor sonbahar
Yine sararıp düşecek
Dün hayatla dolmuş, yeşile bürünmüş
Baharın izi yapraklar.
İşte yine geliyor sonbahar
Bütün yalnızlıklarımı
Hayal kırıklıklarımı
Umutsuzluklarımı
Gözyaşlarımı
Sabahları karşılayan hıçkırıklarımı
Gönderdin de geldin.
Bulutlar gözlerime doluyor
Yıldızlar yüreğime
Ne kadar uzatırsam uzatayım
Kader bu
Sensizlik düşüyor hep ellerime
Sen bana seni sevmeyi öğrettin
Ben sana uykusuzluğu
Sen bana ayakta durmayı öğrettin
Ben sana susuzluğu
Sen bana her an seni düşünmeyi öğrettin
Seninle mutlu olmayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!