Gülen gönül gözlerine kandım
Seviyorum diyen sözlerine inandım
Yanılmışım
Hoşça kal demeden çekip gittin
Ardından çileli bülbül gibi ağladım
Güneşinle aydınlandım
Güneşinle ısındım
Güneşinle ufkum genişledi
İnsanlığınla insan oldum
Onun için sevdim seni
Arkadaşların aracı olunca
Aşk gülü açıverdi
Yıllar bu gülle alevlendi
Yalan aşkı gölgeleyince
Aşk gülü soluverdi
Kendini suçlu hissedersen
Yüreğin yanar
İçindeki yangından kaçmak istesen de
Kaçamazsın
Suçlu değilsin
Kuruntu yapmazsan
Yücelerden yücelere uzanan güneş
Gönlümden gönlüne ırmak gibi akıyor
Derdin güneş olmuş yüreğimi yakıyor
Güler yüzlü meleğim olsaydın bana eş
Yücelerden güneşi alamadım güzelim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!